ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ, ΘΕΣΣΑΛΙΑ & Β. ΑΙΓΑΙΟ

Εντυπωσιακό άνοιγμα-σχισμή όπως φαίνεται στις δύο σημερινές φωτογραφίες (30/9, από ηπειρωτική περιοχή της κεντρικής Ελλάδας + εικόνα πάνω από Θερμαϊκό και Β. Αιγαίο). Μια επίγεια και μια δορυφορική.
Η σχετικότητα βρίσκεται παντού στην καθημερινότητά μας.
Στον ορίζοντα μπροστά μας όλα αυτά που κοιτάμε (και που σπανίως παρατηρούμε) σε τι απόσταση βρίσκονται; Πώς τα βλέπουν οι άλλοι και πώς εμείς;
Στο παρελθόν, κάποιοι άνθρωποι υπολόγιζαν (οπτικά πάντα, δίνοντας σημασία στην παραμικρή μεταβολή) τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά τους.
Κοιτώντας σε μεγαλύτερη γωνία από τον ορίζοντα, έχουμε την εντύπωση (για αντικείμενα ή φαινόμενα) ότι βρίσκονται ή λαμβάνουν χώρα κοντά στις περιοχές μας.
Ενώ ο Ερατοσθένης υπολόγισε μόνο με ένα ραβδί 2.200 χρόνια πριν, την περίμετρο της γης, με εξίσου απλό τρόπο ο Πυθαγόρας μας βοηθάει σήμερα -με το πασίγνωστο θεώρημά του- να κατανοήσουμε καλύτερα τις αποστάσεις στον κόσμο των γήινων φυσικών φαινομένων.
Με υψηλή ατμοσφαιρική καθαρότητα διακρίνεις μεγάλα αντικείμενα σε ευθεία 40 – 50 χλμ. Μιλάμε για ευθεία στον ορίζοντα, πάντα από την επιφάνεια της θάλασσας (το ύψος της θέσης σου χρησιμοποιείται για να βρεις το «τελείωμα» του ορίζοντα, καθώς όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις τόσο κερδίζεις «εκμεταλλεύσιμη απόσταση» για παρατήρηση). [dPk]

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΤΡΑΧΑΝΑΣ

(Σεπτέμβριος 2017. Εικόνες του χθες, σήμερα)

Σε κάποιο ημιορεινό χωριό*, οι κυρίες Τασία και Κατίνα, συνεχίζουν μια παράδοση αιώνων. 
Με τρόπο περίτεχνο, παρασκευάζουν μια από τις πιο πλήρεις τροφές της ελληνικής υπαίθρου. Η διαδικασία από τη συγκέντρωση του πρόβειου γάλακτος μέχρι το τελικό κοσκίνισμα διαρκεί τρεις έως τέσσερις μέρες.
Στις επόμενες γενιές, το μόνο που θα θυμίζει τη διαδικασία, θα είναι η απάντηση-κλισέ των γνωστών εξυπνάκηδων στην ερώτηση: 

–Τι κάνεις;

–Απλώνω τραχανά!

[κι ας μην τον έχουν δει ποτέ...]

Στην τελευταία φωτογραφία, είναι ο γλυκός, από προηγούμενη διαδικασία.

**Ο Έρικ, όπως σε κάθε μας βήμα, παρακολουθεί από κοντά
[* το γραφικό Συκούριο, στους πρόποδες του Κισσάβου, δεν φημίζεται μόνο για το λάδι, το κρασί, το τσίπουρο και τις ρουκέτες (βλέπε 17Ν, Χριστούγεννα 1989), αλλά και για τον τραχανά και το μπουρανί]. [dPk]

ΜΕΛΙ ΣΠΙΤΙΚΟ

Ο αληθινός «χρυσός» στα χέρια του 82χρονου κυρ-Γιάννη. 
Είναι γνωστό ότι το ανόθευτο μέλι -κυρίως από άνθη- πήζει πολύ εύκολα, δηλαδή ζαχαρώνει (κρυσταλλοποιείται).
Διατυπώνοντας το παραπάνω κάπως διαφορετικά, θα λέγαμε ότι όλα τα άλλα (που δεν ζαχαρώνουν) έχουν «εμπλουτιστεί» με λίγο ή περισσότερο γλυκόζη ή έχει αναμειχθεί σε αυτά μέλι υπερθερμασμένο.