«Μπορμπότσαλα», ρόδια, κυδώνια, ελιές και καρύδια στην φύση

 Η γιαγιά Τασία ξέρει. Εμείς ήρθαμε δεύτεροι, να μην πω τρίτοι. Λέει λοιπόν για τα γλυκόξινα ρόδια: «Τώρα δεν τρώγονται. Πρέπει να τα αφήσεις μέχρι να πέσει η πρώτη πάχνη, τότε γλυκαίνουν... όσα βέβαια θα έχουν απομείνει μέχρι τότε…».

«Μπορμπότσαλα»: Πολλοί ενδέχεται να γνωρίζουν τη λέξη με διαφορετική σημασία και να αγνοούν την ύπαρξη του δέντρου με την ονομασία «τσικλίκι» και τον καρπό του τα μπορμπότσαλα (τα βλέπουμε στις δυο τελευταίες φωτογραφίες· φυσικά, οι ονομασίες αυτές ακούγονται στη Θεσσαλία και δεν ξέρω πώς λέγονται σε άλλα μέρη).

Μας λέει λοιπόν και γι' αυτά: «Τα μπορμπότσαλα είναι πολύ γλυκά και τρώγονται όπως είναι, αφού έχουν πάρει πολύ σκούρο χρώμα. Όταν ήμασταν παιδιά, τα μαζεύαμε σε μικρά τσουβάλια και τα δίναμε στη μάνα μας για να τα κάνει γλύκισμα, που ήταν περίπου όπως η μουσταλευριά, ζάχαρη δεν έβαζε. Αυτά είναι όλο βιταμίνες». Πραγματικά, έχουν μια παράξενα γλυκιά γεύση, αλλά αρκετά καλή.

Τα κυδώνια έχουν γίνει έτσι κατακίτρινα μόνο με αέρα, ήλιο και βροχή. «Βουνίσια» θα τα χαρακτήριζα -ως πολύ ανώτερα των βιολογικών- και όχι «βιολογικά». Προορίζονται για γλυκό.

Για τις μαζεμένες ελιές ισχύει πως δεν είναι ακόμη η ώρα τους, αλλά οι συγκεκριμένες θα «στουμπιστούν για να ωριμάσουν πιο σύντομα».

Τα καρύδια δεν ξέρω τι τύχη θα έχουν… είναι πλέον πολύ αργά για γλυκό! Και βέβαια, πρέπει πρώτα να στεγνώσουν για να τα δοκιμάσουμε.

Το χειροποίητο έπιπλο είναι από πλάτανο.

Χειμώνας 2015 – 2016, Καστελόριζο

(Οι φωτογραφίες μοιάζουν με άλλες που δημοσίευσα στο παρελθόν, αλλά καμία από αυτές ίδια).

Στην κορυφή του νησιού, παρατηρώντας τον ήλιο να βυθίζεται στο νοτιοδυτικό ορίζοντα, κι από κει μέχρι τη ζώνη του λυκόφωτος (twilight zone) το συναίσθημα είναι μοναδικό. Στο πέρας του ορίζοντα, τα σύννεφα δημιουργούν την ψευδή εντύπωση ότι αγγίζουν τη θάλασσα.

Το νησάκι που φαίνεται είναι η Ρω.

ΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣ —ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ— ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ

 Καλό μήνα! Φυσικά δεν έχουμε εισέλθει στο φθινόπωρο ακόμη, έχουμε μέρες μπροστά μας. Αρχίζει η πιο καλή περίοδος για τη θάλασσα.

Έτσι, σήμερα 1/9/2020, όσοι/όσες βρίσκεστε σε ακτές που βλέπουν ανατολικά (κι αν δεν είστε, μπορείτε να πεταχτείτε μια βόλτα), έχετε την ευκαιρία να παρατηρήσετε την «ανάδυση» της πανσελήνου πίσω από τον ορίζοντα της θάλασσας.

Λόγω της υγρασίας που υπάρχει στην ατμόσφαιρα, θα αρχίσει να διακρίνεται όταν θα βρίσκεται λίγο ψηλότερα στον ορίζοντα, μεταξύ 20:30 και 20:50

Αξίζουν μερικές λήψεις, καθώς θα ανέρχεται με ελάχιστα ελλειπτική τροχιά -σχεδόν κατακόρυφα- και «γρήγορα». Στην δεύτερη ώρα που είναι σε πλαίσιο, από το σημείο εκείνο κι έπειτα, αρχίζει το αντιφέγγισμα, η ανάκλαση του φωτός στη θάλασσα. Ίσως και λίγο πιο μετά θα έλεγα, εξαρτάται και από το ύψος του παρατηρητή.

Για το πού κοιτάει το μάτι σάς δίνω κάποια στοιχεία που θα βοηθήσουν όσους μπορούν να τα αξιοποιήσουν. Ξεκινώντας από βορρά προς νότο, έχετε έτοιμη διόπτευση για το πού θα στρέψετε τη μηχανή, το κινητό κ.λπ.

Τα σημεία είναι αντιπροσωπευτικά για τα βόρεια, τα κεντρικά και τα νότια μέρη της χώρας μας.

Έχουμε πάντοτε ως γνώμονα την ανατολή. Αν δεν ξέρουμε, ρωτάμε κάποιον. Αν δεν υπάρχει κανείς, καλέστε με στο τηλ να σας πω! (περίπου 115 μοίρες, αν ξέρουμε πού βρίσκεται ο βορράς, κοιτάμε στο δεξί μας χέρι).