Αναζήτηση

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Τοπική ομίχλη (δορυφορική vs. επίγεια απεικόνιση)

Δύο σημερινές φωτογραφίες με χρονική διαφορά μόλις 10'. Στη δορυφορική, απεικονίζεται κυρίως η Θεσσαλία. Αξιοσημείωτο: το έντονο λευκό δεν είναι σύννεφα ψηλά στον ουρανό, αλλά πυκνές νεφώσεις πολύ χαμηλά και κοντά στο έδαφος, με επίσης πυκνή, τοπική ομίχλη στο νομό Λάρισας, που έδινε την εντύπωση καθαρά χειμωνιάτικης μέρας. Ελάχιστα χιλιόμετρα απόσταση, οι άλλες τρεις θεσσαλικές πόλεις είχαν ηλιόλουστη μέρα. Στη δεύτερη φωτογραφία, ένα σημείο εισόδου σε αυτό το τοπικό φαινόμενο (από 'άνοιξη σε χειμώνα') λίγο έξω από το Βόλο. Οι διερχόμενοι από την εθνική Ε-75, οδηγώντας συνεχώς σε καθαρό καιρό με λιακάδα από Λαμία έως Θεσσαλονίκη, θα βίωσαν απότομα την καιρική αλλαγή και συγκεκριμένα, από τη κατηφόρα του Αερινού (πριν το Βελεστίνο με φορά από νότο προς βορρά) και μέχρι να εξέλθουν από την κοιλάδα των Τεμπών. Το φαινόμενο θα έχει διάρκεια κι απαιτείται προσοχή. Οι αλλαγές από κανονικές συνθήκες σε συνθήκες ολισθηρότητας και χαμηλής ορατότητας τέτοια εποχή είναι απότομες.  [dPk]


==================================================================

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

ΜΑΙΝΑΛΟ και οδοιπορικό σε περιοχές ιστορικές

Ανεβαίνοντας προχθές βράδυ το Μαίναλο με έντονη βροχόπτωση και αραιή ομίχλη, αφήνοντας πίσω τα θολά φώτα της Μεγαλόπολης και την πεδιάδα να διακρίνεται ακόμη και τη νύχτα, κινούμενοι Β-ΒΑ. Επιστροφή από νοτιοδυτική και κεντρική Πελοπόννησο, στη Θεσσαλία. Ανδρίτσαινα – Καρύταινα – Στεμνίτσα – Δημητσάνα και διανυκτέρευση στην –περιμετρικά- κατάφυτη Βυτίνα. Χθες πιο βόρεια, στα μαρτυρικά Καλάβρυτα που αύριο έχουν τη ‘μαύρη επέτειο’ (13-12-‘43). Διαφορετικές εικόνες, με πρώτη από το Ελληνικό, ένα γραφικό χωριουδάκι. Η πλατεία στην ιστορική Στεμνίτσα, έδρα της Α’ ‘Πελοποννησιακής Γερουσίας’ κατά την επανάσταση του 1821 και βράδυ στα Καλάβρυτα. Οι επόμενες είναι στη διαδρομή από Βλαχέρνα προς τη διασταύρωση που οδηγεί στο χιονοδρομικό Μαινάλου. Λίγα χιλιόμετρα μετά βρίσκεται το σπήλαιο των Λιμνών, ένα σπάνιο δημιούργημα της φύσης. [dPk]






==============================================================

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Κοντοβάζαινα & άλλα σημεία του νομού Αρκαδίας

Σημερινές εικόνες πριν το σούρουπο. 
Κοντοβάζαινα, καθώς και άλλα σημεία του νομού Αρκαδίας. 
Το φρεσκοχονισμένο βουνό, στα βόρεια, είναι ο Ερύμανθος. Πολλά τα παλιά πέτρινα σπίτια, δίνουν πληροφορίες στον παρατηρητή, για περασμένες, όχι πολύ μακρινές εποχές. Οδικό δίκτυο της δεκαετίας του ’50, σε πολλά σημεία χωρίς σήμανση, μα το τοπίο με το φυσικό ανάγλυφο άγριο και όμορφο, ανέγγιχτο απ’ τον χρόνο και την ‘εξέλιξη’… [dPk]






=========================================================

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Τα βουνά τής Αργολίδας από την πλατεία Συντάγματος, ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ σούρουπο...

 Πριν αφήσουμε πίσω, γι' άλλη μια φορά, την Αττική γη. Σήμερα Πέμπτη 20/11, ώρα 18:53 σ’ ένα από τα ψηλότερα σημεία, κοντά στην πλατεία Συντάγματος. Τα ορεινά τής Αίγινας και τα βουνά τής Αργολίδας (απέναντι στην Πελοπόννησο, διακρίνονται στο βάθος) δημιουργούν φυσικό φόντο. Ας φανταστούμε το πώς έβλεπαν οι πρόγονοί μας τέτοια ώρα, τον Παρθενώνα στο ίδιο φόντο, πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια, με πολύ πιο καθαρό ατμοσφαιρικό αέρα και -το σημαντικότερο- χωρίς φωτορύπανση…   [dPk]

=======================================================

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Μνημείο πεσόντων 1940 - Αννίτσα Γρεβενών

 Περαστικός από την περιοχή, Νοέμβριο του ‘11, τράβηξα αυτές τις φωτογραφίες. Όποιος περιδιαβεί τα δύσβατα και κακοτράχαλα βουνά της Πίνδου το χειμώνα, αντιλαμβάνεται τη δυσκολία του αγώνα. Ο ανεφοδιασμός των ελληνικών μονάδων σε τρόφιμα, νομή και πυρομαχικά ήταν ανεπαρκής. Τα οχήματα για τις μεταφορές ελάχιστα και τα δρομολόγια προς την πρώτη γραμμή σχεδόν ανύπαρκτα. Ο μοναδικός δημόσιος δρόμος που υπήρχε, συνέδεε τα Γρεβενά με το Δοτσικό, ο οποίος τον περισσότερο καιρό, λόγω βροχοπτώσεων και κακής συντήρησης ήταν αδιάβατος. Η εθελοντική προσφορά του άμαχου πληθυσμού, που μετέφεραν είτε με τα ζώα τους είτε στον ώμο και στην πλάτη πυρομαχικά και εφόδια στα άγρια βουνά της Πίνδου, κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες (χιόνια, βροχές, λάσπες και τσουχτερό κρύο) είχε ‘καταλυτική επίδραση’ στον εισβολέα. Οι άμαχοι αυτοί αποτέλεσαν την αφανή εφεδρεία, η οποία συνετέλεσε αποφασιστικά στην επιτυχή αντιμετώπιση του ρεύματος εφοδιασμού, τις πρώτες κρίσιμες ημέρες.
(τέτοια μέρα, ας θυμηθούμε τα λόγια του Κωστή Παλαμά για τη μεγαλοσύνη των εθνών…) [dPk]











===========================================================



Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Ο σούπερ τυφώνας ‘Vongfong’ - Θάλασσα των Φιλιππίνων

 Σημερινές φωτογραφίες: Θάλασσα των Φιλιππίνων, στο δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό. Ο δορυφόρος αποτυπώνει στο πέρασμά του τον σούπερ τυφώνα ‘Vongfong’ ο οποίος φτάνει την ανώτερη βαθμίδα (Νο5) της κλίμακας Saffir–Simpson (≥70 m/s ή ≥252 km/h). Ώρα Ελλάδας 07:25 (04:25 UTC). Η δεύτερη, μεγέθυνση της πρώτης. [dPk]


======================================================

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Στον Παρνασσό (με θέα τον Κορινθιακό)

Σήμερα, ώρα 15:00. Από τη μεριά της Στερεάς Ελλάδας, σε μια από τις χαρακτηριστικές κορυφές του Παρνασσού με υψόμετρο σχεδόν 2200μ., βλέπουμε νότια-νοτιοδυτικά. Κάτω δεξιά οι Δελφοί, ο κόλπος Ιτέας στον Κορινθιακό, απέναντι η βόρεια Πελοπόννησος με θέα τα ορεινά Αιγίου, Διακοπτού και Καλαβρύτων. Διακρίνεται στα δεξιά το όρος Ερύμανθος. Σε αυτό το σημείο -ελάχιστα κάτω από τα σύννεφα- οι εναλλαγές του καιρού είναι ταχύτατες, δίνοντας την αίσθηση του αναπάντεχου: από καλοκαίρι σε χειμώνα και το αντίστροφο, μόλις κατά τη διάρκεια μιας ώρας. Ο ήχος της αστραπής ακούγεται σχεδόν ταυτόχρονα με τη λάμψη της, λόγω εγγύτητας, σχεδόν σαν κροτίδα. Μετά από έντονη ηλιοφάνεια με ζέστη, ακολούθησε πυκνή ομίχλη με κρύο αέρα, αργότερα καταιγίδα και μετά πάλι λιακάδα! Ορεινή Ελλάδα, απαράμιλλη… [dPk]





==========================================================


Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

ΜΥΛΟΙ ΛΟΥΛΗ - Ένα σχετικά νέο Μουσείο Άρτου

Ένα σχετικά νέο μουσείο, που όλοι οι μικροί μαθητές θα πρέπει να επισκεφτούν. Η θεματολογία μεγαλώνει και εμπλουτίζεται και τα εκθέματά του συνεχώς αυξάνονται. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης-περιήγησης τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να γίνουν οι ίδιοι παρασκευαστές, του πιο σημαντικού -συνυφασμένου με την ανθρώπινη εξέλιξη και ιερού όπως και να το δει κανείς- προϊόντος, του άρτου. 
Στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, στο Δήμο Κερατσινίου, ακριβώς απέναντι από τις εγκαταστάσεις της γνωστής πλέον ‘Cosco’, δεσπόζει το παλιό και ψηλό κτίριο μιας ιστορικής αλευροβιομηχανίας, γνωστό ως ‘Μύλοι Αγίου Γεωργίου’ (κάποιοι θυμούνται τη συσκευασία από το αλεύρι που χρησιμοποιούσε η γιαγιά τους). Σήμερα ανήκει στον όμιλο Λούλη.
Σεβόμενος την αξιέπαινη προσπάθεια που ΔΕΝ χρηματοδοτείται από κάποιον φορέα, δημοσιεύω μικρό αριθμό φωτογραφιών χαμηλής ανάλυσης, σε βαθμό που επιτρέπει σε όσους και όσες επιθυμούν να περιηγηθούν εικονικά εδώ στο fb. Μπορείτε να δείτε και εικόνες του περιβάλλοντα χώρου, όπως φαίνεται από τα ψηλότερα σημεία του λιμανιού, ένα από τα οποία είναι και η ταράτσα του ίδιου κτιρίου που βρισκόμαστε. [Θα τις βρείτε στο τέλος της ανάρτησης].
Η επίσκεψη είναι δωρεάν για όλους, 8 π.μ. – 4 μ.μ, καθημερινές.
Στις φωτογραφίες βλέπουμε μηχανές κατασκευασμένες από ξύλο που οι περισσότερες είναι από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Το μέταλλο χρησιμοποιούνταν με φειδώ: μόνο σε κυλίνδρους, ξύστρες και άλλα -ειδικού σκοπού- μηχανήματα. Σε μηχανή του 1914, αξίζει να παρατηρηθεί το αλεύρι που έχει κολλήσει στο ξύλο κατά τη τελευταία της χρήση (άγνωστο από πότε).
Τα εκθέματα αφορούν στην παρασκευή άρτου και στα παρελκόμενά της, εκτός από κάποια που είναι σχετικά με τη λειτουργία του εργοστασίου. Ο επισκέπτης μπορεί να δει μηχανήματα επεξεργασίας σίτου, καλούπια, σφραγίδες αρχαίες και μεταγενέστερες, γεωργικά εργαλεία από την καθημερινότητα, δημοσιεύσεις στον τύπο της εποχής, αλληλογραφία, συλλογή γραμματοσήμων από πολλές χώρες με θέμα τον άρτο, φωτογραφίες, όργανα μέτρησης, καρτέλες συντήρησης μηχανών, ακόμη και παλιό τηλεπικοινωνιακό υλικό του εργοστασίου.
Για τους μαθητές προβάλλεται ταινία μικρής διάρκειας με θέμα σχετικό με την ιστορία της παρασκευής άρτου.
Σήμερα το σιτάρι μεταφέρεται με φορτηγά πλοία ως το εργοστάσιο -από τους σιτοβολώνες της Ουγγαρίας για παράδειγμα - και μέσω αγωγών μεταφορτώνεται με ρυθμό 120 tn ανά ώρα στα εικοσιένα σιλό που καθένα έχει χωρητικότητα 1200 tn.
Στις τρεις τελευταίες εικόνες: Τουρκοβούνια, Νίκαια, Κερατσίνι, Αμφιάλη, Πέραμα, Σαλαμίνα. [dPk]























==============================================================